Onze meisjes

Het was bij Anna dat we verliefd werden op haar krielkipjes. Zoonlief vond het geweldig om ze voeren en mocht zelfs een ei meenemen. Die avond vertelde hij heel graag kippen te willen en wij wilden dat ook wel. Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zo ver. We konden onze langverwachte kuikentjes ophalen.

Dus spraken we af met Anna en haar gezin en maakten er een gezellige dag van. Eerst genoten we van een heerlijke lunch met drie soorten brood en kaas, salades, hummus en vers sap. We werden ook nog getrakteerd op de meest lekkere ijsjes ooit. Speciaal gemaakt door de dochter van Anna. Als het mag van haar dan wil ik dat recept nog een keertje met jullie delen. Het is eigenlijk te lekker om geheim te houden.

Na de lunch reden we naar het Pluimveemuseum om er een themadag van te maken. We zagen de geschiedenis van het houden van pluimvee, allerlei soorten eieren, kuikentjes, afbeeldingen van de verschillende rassen en natuurlijk echte kippen. Ze hadden allerlei soorten de ene nog mooier dan de andere. Voor de speurtocht hadden we helaas niet zoveel tijd, dus we gaan nog een keertje terug.

Aan het einde van de middag was het dan eindelijk tijd om naar de kippenfokker te gaan. Bij elk hok vroeg zoonlief of dit dan onze kippen waren. We mochten ook bij de broedmachine kijken en hadden het grote geluk een kuiken uit het ei te zien kruipen! Prachtig om te zien. Eenmaal bij de kuikentjes aangekomen was het tijd om te kiezen. De kippenfokker hielp ons met het maken van onze keuze door wat meer te vertellen over de kippen en kuikens. We kozen uiteindelijk voor de Brahma-kriel in de kleur meerzomig patrijs.

De kuikens waren woensdag geboren. Lieve, kleine, piepende bolletjes pluis. Zoonlief was blij dat we Siepie en Poppy eindelijk gevonden hadden. We namen ze mee naar huis in een doos met een warme kruik. Eenmaal thuis kregen een warmhoudplaatje, waar ze direct onder kropen. Zo'n reis is ook niet niks als je pas een paar dagen oud bent. De volgende dag kwamen ze steeds vaker een kijkje nemen bij het voer en reageerden ze zelfs al op onze stem. Ze zijn ook erg gehecht aan elkaar. Als je er eentje uit haalt om te knuffelen, dan is de andere het daar niet mee eens. Dus wordt het duo-knuffelen.

Zoonlief kijkt, zodra hij 's ochtends beneden komt, als eerste bij zijn Siepie en Poppy en aan iedereen die hij tegenkomt vertelt hij dat we kuikentjes hebben. Als ze groot genoeg zijn gaan ze buiten in een hok en mogen ze ook loslopen in de tuin. We hopen natuurlijk dat ze eieren gaan leggen. Zijn we weer een beetje meer zelfvoorzienend.

We hebben ze pas een paar dagen, maar zijn nu al helemaal verliefd. Het is ontzettend leuk om je eigen kippen al vanaf zo jong te hebben. Ik kan het iedereen aanbevelen. Als jullie je nu even willen voorbereiden op een foto-spam, dan ga ik weer fijn kuikens knuffelen.

Liefs MamaNatuurlijk

Lunchen bij Anna

Verschillende eieren in het museum

Er waren ook kuikentjes

  

Even aaien

  

Ons eigen piepkuikentje

Stukje geschiedenis

Hoe verschillend eieren kunnen zijn

Kipjes kijken

Hier zitten onze Siepie en Poppy bij

Het voorste ei vertoont al een barst

Daar kruipt het kuiken eruit

Arm ding

Klaar om met ons mee te gaan

Eindelijk thuis

Hij is zo voorzichtig met ze

En zo warm dat ze in slaap vallen