Het leed dat spaaractie heet

In 2011 schreef ik voor Kiind een artikel over de nadelen van spaaracties. Zoonlief was toen nog jong en gemakkelijk weg te houden van al die fratsen. Inmiddels lukt dat niet meer en begon hij onlangs aan zijn allereerste spaaractie: Minions.

Geslaagde actie
Dankzij hulp van velen kreeg hij de set compleet en heeft inmiddels zelfs vele dubbele. Waar hij ze zeer erkentelijk voor is. En ook ik vind het super lief dat ze aan hem gedacht hebben. Voor mij persoonlijk hoeft het niet, maar ik gun hem het plezier van het slagen van zo'n spaaractie wel.

En ja ik geef toe dat ik me er ook eventjes door liet meeslepen. Toen eenmaal bleek dat hij de verzameling misschien wel compleet kon krijgen was ook ik benieuwd wat er uit dat zakje zou komen. Zo besmettelijk is het dus!

Nieuwe ellende
Maar nu is de volgende ellende gestart. 'Bricks' om je eigen supermarkt mee te bouwen. Met een passie voor constructie is deze actie hem op het lijf geschreven. Dus wil hij mee doen en de supermarkt compleet krijgen. Voorzichtig probeerde ik hem vanmorgen duidelijk te maken dat de kans dat dit lukt zeer klein is. Want wij doen onze boodschappen verspreid.

PapaNatuurlijk haalt vaak het grootste deel van de boodschappen bij de supermarkt in de buurt van zijn werk. Zo ongeveer de enige keten die niet aan spaaracties doet. Melk halen we zoveel mogelijk bij een boer in de buurt, vlees van de bio-boerderij of de Landwinkel. En we kopen diverse producten bij de Turkse winkel en soms luxe producten bij speciaalzaakjes.

Daarbij is het ook nog eens zo dat we in bulk proberen te kopen. Peulvruchten, pasta en rijst in zakken in plaats van blikken of kleine doosjes. Ook vlees komt hier in pakketten binnen waarna het verdeeld wordt in porties en de vriezer in gaat. En we maken vrijwel alles zelf. Daarmee bedoel ik dat we niet koken uit pakjes en zakjes, wat een hoop artikelen en geld scheelt. Met de komst van een verpakkingsloze winkel in de regio, die vandaag haar deuren opent, zal dat hopelijk nog meer worden.

Minions in de soep
We komen dus nooit aan voldoende boodschappen om zo'n actie compleet te maken. Helemaal omdat je meestal niet kunt kiezen wat je krijgt. Kom je dan eindelijk een keer in aanmerking voor een spaarproduct dan kan het ook nog eens een dubbele zijn. PapaNatuurlijk rekende vanmorgen uit voor hoeveel geld zoonlief aan Minions heeft. Hij kwam uit op zo'n €800,- aan boodschappen! Voor Minions mensen!

Naast dat dat een hoop geld is dragen deze spaaracties bij aan de plasticsoep, zijn ze bijna altijd van goedkoop plastic gemaakt waar gifstoffen in zitten en zijn ze onderdeel van een marketing strategie. Plastic speelgoed probeer ik te vermijden en merchandise ook. Dat laatste houdt voor mij in dat ik het zoonlief niet actief aanbied, maar ook niet ontzeg. Hij is namelijk oud genoeg om zelf te bepalen waar hij van houdt en ik zal zijn passies niet belachelijk maken door steeds te schermen met mijn principes. We hebben wel gesprekken over deze onderwerpen ter bewustwording. Daar haalt hij dan uit wat voor hem belangrijk is. 

Plannetjes smeden
Al met al vrees ik dat er hier geen supermarkt komt te staan. De tijdsduur van dergelijke acties zijn relatief kort en ik ga geen extra boodschappen halen om het targetbedrag van €15,- per winkelbezoek te halen. Hij is er tot nog toe vrij nuchter onder, maar ik zie aan zijn gezicht dat hij een plannetje aan het maken is. Ik ben benieuwd wat voor actie hij bedacht heeft om alsnog wat zakjes te kunnen bemachtigen.

Liefs MamaNatuurlijk

*foto is van Kiind